Robert Devrix

Waarom ik mijn droomlichaam nog steeds niet heb

Ik ben al jaren bezig om mijn droomlichaam voor elkaar te boksen. En… Ik ben er nog steeds niet. Hoe dat komt? Mijn instelling. Eigenlijk is alles in mijn leven mij bijna aan komen waaien. Als ik terugkijk, mijn diploma’s, mijn werk, eigenlijk alles. Is dat erg? Nee, eigenlijk niet, maar ik denk dat dat ook meteen mijn knelpunt is. Ik heb nooit geleerd om ergens hard voor te werken, het uiterste uit mezelf te halen en daarmee iets behalen.

Dat gaat veranderen

Na al die jaren ben ik nu tot het besef gekomen, dat als ik mijn droomlichaam wil, dat ik daar hard voor moet werken. Nou ja, hard voor werken als in de zin van mezelf onder controle krijgen met het eten. Dat is namelijk mijn grootste obstakel.

Mijn voeding onder controle krijgen is voor mij het meest lastigst wat er is. Ik kan het een aantal weken volhouden, maar een gezellige verjaardag kan bij mij alles weer ongedaan maken. Niet naar een verjaardag gaan omdat ik mezelf niet onder controle kan houden is natuurlijk dikke onzin, dus dat doen we niet.

Toen ik nog op de HAVO zat kon ik eten en drinken wat ik wilde zonder dat ik daar ook maar iets van aankwam. Terugkijkend is dat hartstikke logisch want ik sportte elke dag, soms wel twee keer. Ik zal in bijna elk schoolteam en voetbalde er naast. Tot ik ging werken en m’n been brak.

Beenbreuk en opvoeding

Nu ga ik je niet vertellen dat mijn beenbreuk ervoor gezorgd heeft dat ik dikker werd. Het heeft me wel doen beseffen dat ik eigenlijk veel te veel at. Ik lag twee maanden vlak en at gewoon zoals ik eigenlijk altijd at. Ik had ook nooit geleerd om normaal te eten, want ik moest altijd m’n bord leeg eten. Dat is namelijk wat ouders doen en dat is altijd normaal geweest.

Ik denk dat daar het grootste knelpunt ligt bij iedereen, want welke ouders berekenen nou hoeveel calorieën je kind nodig heeft? Waarschijnlijk wordt dit pas gedaan als het al bijna te laat is.

Kennis is macht

Twee jaar geleden, of was het al langer, heb ik me na heel lang wikken en wegen aangemeld bij Personal Body Plan. Daar leerden ze mij hoe mijn lichaam werkte en wat ik moest doen om mijn droomlichaam te bemachtigen.

Gedrag, training, voeding en herstel waren de pijlers en daar moest ik mezelf in trainen om die te optimaliseren. Heb ik er veel van geleerd? Jazeker, ik raad ook iedereen aan om sowieso een half jaar Personal Body Plan te doen, al is het alleen al voor de kennis.

Nu is het genoeg

Waar ik zei dat ik niet hard werkte bedoelde ik dat dus niet dat ik niet hard werkte in de sportschool. Daarentegen train ik misschien wel veel te veel en vergeet ik te genieten van mijn vrije tijd. Stiekem weet ik dat wel zeker. Want ik ben óf aan het werk óf aan het trainen.

Daarom hebben we nu met Devrix Lifestyle een aantal lifestyleprogramma’s opgezet die perfect in een druk leven passen. Je hoeft daarvoor maar drie keer in de week naar de sportschool en die andere dagen kun je chillen. Je kunt dan hardlopen, wandelen, fietsen of gewoon iets doen met je partner, kinderen of iemand anders.

Het programma heeft zich al eens bewezen en daarom ga ik het nu weer oppakken. Ik moet alleen nog even afkicken van de gym en weer nieuwe hobby’s gaan zoeken voor de vrije uren die ik er voor terug krijg.

Ideeën?

Robert Devrix trots maken

Plaats een reactie